บ่อยครั้งที่เรามักจะเห็นคลิปวิดีโอ รูปภาพ หรือ คำพูดให้กำลังใจที่ว่า “ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันไป”
เพราะถึงเราจะเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะมีชีวิตในแบบที่เราต้องการได้ ดังตัวอย่างต่อไปนี้
Nick Vujicic หนุ่มไร้แขนขาชาวออสเตรเลีย ที่กลายเป็นนักสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนทั่วโลก
Lizzie Velasquez สาวอเมริกันที่ได้ฉายาว่าน่าเกลียดที่สุดในโลก ไปดูกันว่าเธอมองตัวเองอย่างไร
เอกชัย วรรณแก้ว จิตรกรไร้แขน ผู้เขียนชีวิตตัวเองด้วยปลายเท้า
พัทธยา เทศทอง นักกีฬาเหรียญทอง Paralympic ผู้ชนะใจคนทั่วโลกมาแล้วเมื่อปี 2012
ครับ บางทีผมยังแอบอิจฉาคนเหล่านี้เลยที่ถึงแม้เค้าจะมีอวัยวะหรือความพร้อมน้อยกว่าพวกเราที่เรียกง่ายๆ ว่า “ครบ 32”
แต่พวกเค้าเหล่านี้กลับมีความพยายามมากกว่าเราหลายเท่านัก
พวกเค้าต้องฝ่าฟันความลำบากที่มากกว่าคนปกติทั่วไป ถึงจะสามารถใช้ชีวิตอยู่แบบเราๆ ท่านๆได้
แต่ไม่ใช่แค่นั้นพวกเขาอดทนและทุ่มเทอย่างต่อเนื่องมากกว่าพวกเราซะอีก
ดังนั้นสิ่งที่เค้าสมควรจะได้รับคือโอกาสที่จะประสบความสำเร็จมากกว่าเรา (ที่อยู่เฉยๆ รอโอกาสมาหา)
นี่สิครับ High risk, High return ของจริง
ในอีกมุมนึงหากลองได้ศึกษาประวัติของพวกเขาแต่ละคนดูแล้ว ก็จะพบว่าไม่มีใครที่ไม่เคยท้อ
ในยามที่ชีวิตมองไม่เห็นทาง บางครั้งเค้าท้อถึงขนาดพยายามฆ่าตัวตายซะด้วยซ้ำไป
ชีวิตมันไม่ได้ง่าย ช่วงที่จิตใจตกต่ำถึงขีดสุด ทุกคนมีความทุกข์กันทั้งนั้นครับ
แล้วเมื่อความทุกข์ก้าวย่างเข้ามาเยือน ก็อยู่ที่ว่าเราจะจัดการกับความรู้สึกนั้นอย่างไร
เราเข้าใจสิ่งที่เกิดและพยายามเรียนรู้จากมันบ้างไหม หรือเราจะจมปลักอยู่กับมันตลอดไป
เลือกเองครับ ชีวิตของใคร ก็ต้องดูแลเอาเอง จะให้คนอื่นไปตัดสินใจให้ตลอดได้อย่างไร จริงไหมครับ?
สุดท้ายนี้ผมก็ได้แต่หวังว่าถ้าวันนั้นของชีวิตมาถึง เราจะสามารถพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสได้
กล้าที่จะเสี่ยง พร้อมที่จะเรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน เติมความคิด สติกันให้ทัน
อยู่กับที่สิ่งที่มี ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุดครับ…
Leave a Reply