ดีแค่ไหน

บ่อยครั้งที่เราอาจจะหงุดหงิดกับเพื่อนร่วมงาน ลูกน้อง หรือหัวหน้า
ซึ่งความหงุดหงิดนี้ ส่วนใหญ่มักจะเกิดจากการคาดหวังที่ได้ผลลัพธ์ไม่เป็นไปตามคาด
ผมเชื่อว่าทุกคนเวลาทำงานก็อยากให้งานเสร็จให้งานออกมาดี

แต่คำว่า “ดี” มันช่างเป็น abstract เสียนี่กระไร
เพราะตอนอยากจะเอามาวัดแต่ละที คำว่าดีของแต่ละคนมันกลับไม่เท่ากันซะได้
ดังนั้นการสื่อสารที่รัดกุมชัดเจนจะทำให้ความคาดหวังกับผลลัพธ์ออกมาใกล้เคียงกันที่สุด และจะทำให้คำว่าดีของคนสองคนออกมาเกือบจะเท่ากัน

สำหรับใครบางคนเวลาเราพูดกัน มันคลิก มันสะกิดนิดเดียว ก็รู้ใจ ปล่อยให้ไปทำงานได้ ไม่ต้องกังวล
แต่สำหรับใครอีกคน จะคุยกันแต่ละทีจักต้องระวังว่าสิ่งที่บอกไป กับสิ่งที่เค้าได้ยิน มันอาจไม่ใช่สิ่งๆ เดียวกัน

ผมจะมีสุภาษิตสอนใจจากสามก๊กที่จำได้ขึ้นใจคือ “ไม่ไว้ใจอย่าใช้ ถ้าใช้ให้อำนาจเต็ม”
ดังนั้นเวลาที่ผมคุยกับน้องๆ ในทีม ผมมักจะสั่งแล้วปล่อยให้ไปทำเลย จากนั้นมาติดตามผลเอาทีหลัง
ก็มีหลายครั้งที่ผมไม่มีเวลาสื่อสารให้ละเอียด แล้วปล่อยให้เค้าไปทำ ทั้งๆ ที่ไม่รู้เรื่อง ไม่เคลียร์โจทย์
การที่น้องบางคนจะทำงานตามความเข้าใจของเค้าจึงไม่ใช่เรื่องผิดสำหรับเค้า แต่ผลลัพธ์มันไม่ดีสำหรับเรา

แล้วพอปล่อยผ่าน อะไรๆ ที่ไม่ดีนี้ให้กองสุมมากขึ้นเรื่อยๆ
มันก็จะเกิดวงจรอุบาทว์ที่ว่า ใช้ไป ทำมาไม่ได้เรื่อง งั้นไม่จำเป็น อย่าใช้ดีกว่า
สุดท้ายคุณน้องก็จะไม่ได้พัฒนาตัวเอง เพราะทำอะไรไม่รู้ที่ตัวเองคิดว่าดีอยู่คนเดียว

ถึงจุดนี้ผมบอกได้เลยว่าด้วยความเป็นคนไทย ที่ไม่รู้ใครปลุกฝังพวกเรามา ให้เวลาที่ไม่เข้าใจอะไร เราจะทำเป็นเข้าใจไว้ก่อน
ดีครับพี่ ใช่ครับท่าน เหมาะสมครับเจ้านาย Yes, sir! Ok, sir! สุดท้ายคนที่เซ่อร์ก็คือ ตัวเราเอง
ดังนั้นถ้าไม่เข้าใจ จงอย่าทำตามทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าทำอะไร ทำไปทำไม เพราะเดี๋ยวมันจะเข้าลูปที่ทนทำๆ ไป ให้จบไปวันๆ

แม้ชีวิตเราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำงาน แต่งานคือสิ่งที่ทำให้ชีวิตเรามีคุณค่า ผลงานคือสิ่งที่แสดงความเป็นตัวเราให้คนอื่นได้ประจักษ์
การที่คนเราจะอยู่อย่างไร้คุณค่าให้เวลาผ่านไปวันๆ การที่จะทนทำงานที่ไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบ มันไม่ได้เท่ห์อะไร
ยิ่งคนที่บอกว่าเกลียดงาน แล้วก็ยังนั่งทำทั้งๆ ที่เงินน้อย มันไร้สาระกว่าคนที่เกลียดงาน แต่นั่งทำเพราะได้เงินมาก

ถ้าอยากให้ชีวิตดีขึ้น ณ จุดเปลี่ยนแห่งนี้ มีทางเลือกให้ 2 ทางครับ คือ ทำให้งานที่ทำกลายเป็นงานใช่ งานที่ชอบ หรือ ไปหางานใหม่ที่ทำให้ชีวิตมีคุณค่าขึ้น
วิธีทำงานให้ใช่ ผมได้บอกไปแล้ว ก็แค่พยายามสื่อสารให้ชัดเจนขึ้น ไม่รู้ให้ถาม  ไม่เข้าใจให้บอก อย่าคิดเอาเอง
ยิ่งถ้าตัวเองยังไม่รู้จักตัวเอง แล้วยังเออออห่อหมกกับความไม่รู้ มันไม่ใช่ทางออกของชีวิตครับ ก็เหมือนกันเราพยายามหนีไปเรื่อยๆ

ครูโอ๋เคยพูดไว้ว่า เรียนรู้ไม่เป็น เปลี่ยนครูก็ช่วยไม่ได้ ว่ายน้ำไม่เป็น เปลี่ยนสระก็ไม่ได้ช่วย รักไม่เป็น เปลี่ยนแฟนก็ดูแลไม่ได้ ทำงานไม่เป็น เปลี่ยนงานก็ไม่ก้าวหน้า
มันก็คงวนกลับมาที่แก่นของแนวคิดที่ว่า การที่เราพยายามจะเปลี่ยนสิ่งแวดล้อมยังไง มันไม่ได้ผลลัพธ์ดีเท่ากับการพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง พรุ่งนี้ยังมีความหวัง หากทำปัจจุบันให้ดีที่สุดครับ